قوانین و مقررات

قانون مجازات قاچاق اسلحه و مهمات و دارندگان سلاح و مهمات غیرمجاز مصوب ۰۷/۰۶/۱۳۹۰ فصل اول -‌ کلیات ماده ۱ قاچاق سلاح، مهمات، اقلام و مواد تحت کنترل عبارت از وارد کردن آن‌ها به کشور ویا خارج نمودن آن‌ها از کشور به طور غیرمجاز است. رای وحدت رویه؛ شماره ۶۴۴ مورخ ۱۹/۰۱/۱۳۸۲: هر چند که […]

قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح مصوب ۰۹/۱۰/۱۳۸۲ فصل اول -‌ مواد عمومی ماده ۱ دادگاه‌های نظامی به جرایم مربوط به وظایف خاص نظامی و انتظامی‌ کلیه ‌افراد زیر که در این قانون به اختصار «نظامی» خوانده می‌شوند رسیدگی می‌کنند: ‌الف.‌ کارکنان ستاد کل نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران و سازمان‌های وابسته؛ ب.‌ کارکنان ارتش جمهوری

قانون مجازات اخلالگران در نظام اقتصادی کشور مصوب ۱۹/۰۹/۱۳۶۹ با اصلاحات و الحاقات تا تاریخ ۰۱/۰۳/۱۴۰۳ مجلس شورای اسلامی و ۰۲/۰۴/۱۴۰۳ مجمع تشخیص مصلحت نظام ماده ۱ ارتکاب هر یک از اعمال مذکور در بندهای ذیل جرم محسوب می‌شود و مرتکب به مجازات‌های مقرر در این قانون محکوم می‌شود: ‌الف. (اصلاحی به موجب تبصره ۳

قانون مبارزه با مواد مخدر مصوب ۰۳/۰۸/۱۳۶۷ مصوبه مجمع تشخیص مصلحت نظام اسلامی با اصلاحات و الحاقات تا تاریخ ۱۲/۰۷/۱۳۹۶ ‌موضوع «مبارزه با مواد مخدر» در جلسات متعدد مجمع تشخیص مصلحت نظام اسلامی مورد بررسی قرار گرفت و پس از بحث‌های مفصل «قانون‌مبارزه با مواد مخدر» به شرح زیر در جلسه مورخ ۰۳/۰۸/۱۳۶۷ به تصویب

قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز مصوب ۰۳/۱۰/۱۳۹۲ با اصلاحات و الحاقات تا تاریخ ۳۰/۰۶/۱۴۰۱ فصل اول -‌ تعاریف، مصادیق و تشکیلات ماده ۱ اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار می‌روند: الف.‌ قاچاق کالا و ارز: هر فعل یا ترک فعلی است که موجب نقض تشریفات قانونی مربوط به ورود و خروج

قانون مبارزه با تامین مالی تروریسم مصوب ۱۳/۱۱/۱۳۹۴ با آخرین اصلاحات تا تاریخ ۳۱/۰۴/۱۳۹۷ ماده ۱ (اصلاحی به موجب ماده ۱ قانون اصلاح قانون مبارزه با تامین مالی تروریسم مصوب ۳۱/۰۴/۱۳۹۷) تهیه یا جمع‌آوری وجوه یا اموال به هر طریق چه دارای منشأ قانونی باشد یا نباشد ویا مصرف تمام یا بخشی از منابع مالی

قانون مبارزه با پولشویی مصوب ۰۲/۱۱/۱۳۸۶ با اصلاحات و الحاقات تا تاریخ ۰۳/۰۷/۱۳۹۷مجلس شورای اسلامی و ۱۵/۱۰/۱۳۹۷ مجمع تشخیص مصلحت نظام ماده ۱ (اصلاحی به موجب ماده ۱ قانون اصلاح قانون مبارزه با پولشویی مصوب ۰۳/۰۷/۱۳۹۷ مجلس شورای اسلامی و ۱۵/۱۰/۱۳۹۷ مجمع تشخیص مصلحت نظام) اصطلاحات مندرج در این قانون در معانی مشروح زیر به

قانون گذرنامه مصوب ۱۰/۱۲/۱۳۵۱ با آخرین اصلاحات تا تاریخ ۲۳/۰۸/۱۳۹۰ فصل اول -‌ کلیات ماده ۱ گذرنامه سندی است که از طرف مأموران صلاحیت‌دار دولت شاهنشاهی مذکور در این قانون برای مسافرت اتباع ایران به خارج ویا اقامت‌ در خارج ویا مسافرت از خارج به ایران داده می‌شود. ماده ۲ اتباع ایران برای خروج از

قانون صدور چک ‌مصوب ۱۶/۰۴/۱۳۵۵ با اصلاحات و الحاقات تا تاریخ ۲۹/۰۱/۱۴۰۰ ‌ ‌ماده ۱ (الحاقی به موجب ماده ۱ قانون اصلاح موادی از قانون صدور چک مصوب ۱۱/۰۸/۱۳۷۲) انواع چک عبارت است از: ۱.‌ (الحاقی به موجب ماده ۱ قانون اصلاح موادی از قانون صدور چک مصوب ۱۱/۰۸/۱۳۷۲) چک عادی: چکی است که اشخاص

از قانون؛ قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۷/۰۱/۱۳۷۹ ماده ۱۸۹ به منظور کاهش مراجعات مردم به محاکم قضایی و در راستای توسعه مشارکت‌های مردمی، رفع اختلافات محلی و نیز حل و فصل اموری که ماهیت قضایی ندارد ویا ماهیت قضایی آن از پیچیدگی کمتری برخوردار است به شوراهای